Δέχομαι την πρόσκληση του Κώστα και ξεκινάω.
Tα 10 πράγματα που αγαπώ περισσότερο,με τυχαία σειρά:
1)Το λατρεμένο On the Road του Τζακ Κέρουακ.Και τα βιβλία γενικά-και η μυρωδιά τους.
2)Τον Κομήτη μου.Ποιός είπε ότι οι μαύροι γάτοι δε φέρνουν τύχη?
3)Τον Γιούρι,το αμάξι μου,που έχει χρώμα κρασουλί και με πάει παντού.
4)Το πρωινό,με γάλα ή με φυσικό χυμό πορτοκάλι,και ζεστό καφέ.Kαι ένα μικρό κομματάκι σοκολάτα.
5)Τους φίλους,την αδερφούλα και τους γονείς.
6)Τη θάλασσα.Φουρτουνιασμένη,ήρεμη,κρύα ή ζεστή,μπλέ ή γαλαζοπράσινη ή γαλαζογκρί ή...
7)Τον Τom Waits,τον Charlie Parker,τον Αstor Piazzola,τη Ρόζα και τη μουσική.
8)La Strada,το Τελευταίο Τανγκό στο Παρίσι,Haneke,Wong Kar Wai,Wenders και πολλά πολλά ακόμη...Κινηματογράφος.
Μεγάλη αγάπη και παντοτινή.
9)Havana μαύρη με cola και στυμένο λεμόνι.
10)Τα ταξίδια.Τι καλύτερο.
Καλώ λοιπόν και εγώ με τη σειρά μου την Αριάδνη και την Εύα να παίξουν το παιχνίδι,μιας και οι λίγοι λοιποί φίλοι μου bloggers το έχουν ήδη παίξει.
5 σχόλια:
Γιούρι και Κομήτης;!; Εμπνευσμένα!
Κομήτης,γιατί αυτός ο γάτος έσκασε στη ζωή μου σαν κομήτης,ξαφνικά, χωρίς να τον ζητήσω ή να τον περιμένω.
Όσο για τον Γιούρι,θα στα πω από κοντά,γιατί είναι λιγάκι τραβηγμένο και θα παρεξηγηθώ :)
Λοιπόν...
1) Την αδερφούλα μου,την μαμά μου και τον μπαμπά μου
2) Τον αγαπημένο μου
3) Τον Μίου μου και τον Κομητάκο
4) Τους φίλους μου
5) Τους κινέζικους ναούς με τους τεράστιους κήπους τους,τα noodles και την πάπια Πεκίνου
6) Το cheesecake,το ρυζόγαλο της μαμάς και τα καρυδοκεφτεδάκια της αδερφής μου:o)
7) Τις ταινίες στις οποίες δεν προβλέπω το τέλος και αυτές που με κάνουν να τις σκέφτομαι για μέρες
8) Να χορεύω στο σπίτι προσποιούμενη ότιέχω κοινό:o)
9) Να χώνομαι σε μια αγκαλιά όταν τη χρειάζομαι
10) Να κάνω τους ανθρώπους που αγαπάω να χαίρονται
Eυούλι!Μιας και μου έκανες την τιμή και μπήκες στο blog :),θα επισημάνω τα εξής:
1)Επιβάλλεται να πας ταξίδι αναψυχής ή του μέλιτος ή οποιασδήποτε φύσης τελοσπάντων στην Κίνα.
2)Αγαπάω και το Μιουλάκι πολύ πολύ.Ένα ανηψάκι έχω κι εγώ-προς στιγμήν τουλάχιστον..:)
3)Σου αρέσουν αλήθεια τα καρυδοκεφτεδάκια ή το λες για να μου δώσεις κουράγιο με τις ζαχαροπλαστικές μου απόπειρες?
Μμμουτς!
Είδες που γκρινιάζεις?Στη έκανα την τιμή!χεχε!Το ταξίδι στην Κίνα όντως πρέπει να το κάνω κάποια στιγμή...Όσο για το ανιψάκι ουδέν σχόλιον:o) Τα καρυδοκεφτεδάκια σου μου αρέσουν πολύ!Βέβαια τόσο καιρό ποθ έχω να τα φάω έχω ξεχάσει και τη γεύση τους!
Δημοσίευση σχολίου