Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011

Η κυνηγετική περίοδος για τους ανθρώπους άνοιξε

Αναδημοσίευση από τον ημιόροφο

Τις τελευταίες μέρες γίναμε μάρτυρες πολλών ειδήσεων που είχαν να κάνουν με την κρατική καταστολή τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο. Τυχαίο ή μη πάντως σίγουρα ανατριχιαστικό. Πρώτo διέρευσε το βίντεο με τις στρατιωτικές ασκήσεις για την αντιμετώπιση διαδηλώσεων. Με αφορμή αυτό, ένας συνταγματάρχης ε.α. φρόντισε να μας ενημερώσει ότι έχουμε υπογράψει συμφωνία, που δίνει το δικαίωμα στη δύναμη ταχείας επεμβάσεως HELBROCS να επέμβει για την αντιμετώπιση κοινωνικών αναταραχών. Το συγκαταβατικό χαμόγελο του εν λόγω κυρίου στο αν πρέπει να επέμβαίνει το ΝΑΤΟ, για να καταστείλει κοινωνικές εξεγέρσεις, σκιαγραφεί το κλίμα που δημιουργείται για το μέλλον και τις διαθέσεις του κράτους-χωροφύλακα.

Η χρήση του στρατού για την αντιμετώπιση του εσωτερικού εχθρού δεν είναι κάτι καινούργιο. Ήδη από το 2004 μάθαμε ότι το αμυντικό δόγμα των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων έχει αλλάξει, ενώ η περιβόητη 33η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία και οι αρμοδιότητές της, ήρθαν στο φως από το 2006. Την ίδια μέρα λαμβάνουν χώρα τα επεισόδια στην Κερατέα, με τις δυνάμεις των ΜΑΤ να πνίγουν στα δακρυγόνα την περιοχή και τις δυνάμεις ασφαλείας να εισβάλλουν σε σπίτια και να συλλαμβάνουν κατοίκους χωρίς κανέναν ενδοιασμό. Μια μέρα μετά ο αστυνομικός διευθυντής του τμήματος Σερρών εκδίδει απόφαση, η οποία ανάμεσα στα άλλα απαγορεύει τις συναθροίσεις και πορείες, ενώ την επομένη δημοσιεύεται φωτογραφία άνδρα των ΜΑΤ, που φέρει στο κράνος του, το σήμα των SS (χαρακτηριστικό της νοοτροπίας των συγκεκριμένων σωμάτων).

Δεν έχει σημασία, αν ήταν τυχαία η συσσώρευση τόσων συναφών ειδήσεων (αν και βοηθούν στη δημιουργία ενός κλίματος φόβου με σκοπό την αποθάρρυνση υιοθέτησης πιο δυναμικών πρακτικών στις συλλογικές διεκδικήσεις). Το σημαντικότερο είναι ότι ο συσσωρευμένος θυμός από τις ακραίες πολιτικές, που εφαρμόζονται, και η αργή (προς το παρόν) αφύπνιση των πολιτών φαίνεται ότι αρχίζει να πανικοβάλλει τους φορείς εξουσίας. Και μέσα στον πανικό τους επιστρέφουν στην πιο σκληρή μορφή κατασταλτικής πολιτικής με νέο και βελτιωμένο, μεταμοντέρνο περιτύλιγμα.

Τελικά όντως "έχουμε πόλεμο, μην το γελάς μωρό μου..."

2 σχόλια:

anidifranco είπε...

Όπως και να το δεις, είναι λιγότεροι. Όπως και να διαβάσεις τις ειδήσεις που εντέχνως αφήνουν να βγαίνουν προς τα έξω, ο δικός τους φόβος είναι μεγαλύτερος από αυτόν του "όχλου" όπως μας ονοματίζουν, που όταν πιστέψει στο δίκαιο των αιτημάτων του, τίποτα δεν τον σταματά. Η ιστορία πιστεύω ότι έχει δείξει πως καμιά κατασταλτική τακτική δεν φτούρισε απέναντι στη λαϊκή δυσαρέσκεια. Το θέμα είναι να μεγαλώσει κιάλλο αυτή η δυσαρέσκεια, εκεί είναι το θέμα. καλημέρα.

Eloiz είπε...

Νομίζω ότι η δυσαρέσκεια και η οργή του κόσμου μεγαλώνει σιγά σιγά, εάν δεν αντιδράσουμε τώρα άλλωστε, πότε θα το κάνουμε?
Και έχεις τρομερό δίκιο σε αυτό που λες για τις επιλεκτικές και επιλεγμένες ειδήσεις που βγαίνουν προς τα έξω από τα ΜΜΕ, και κυρίως από την τηλεόραση. Από τα γεγονότα της Νομικής και μετά, τόσες μέρες που οι 300 μετανάστες κάνουν απεργία πείνας, η τηλεόραση δεν έχει πει το παραμικρό. Και υπήρχε κόσμος που πίστευε ότι η απεργία πείνας είχε σταματήσει. Όλα αυτά βέβαια, πριν βγει ο Λοβέρδος και κάνει αυτές τις ανυπόστατες δηλώσεις για την δήθεν υγειονομική βόμβα της απεργίας πείνας των μεταναστών, επιχειρώντας να στρέψει τον κόσμο ενάντια στους απεργούς. Είναι σα να ζεις σε διαφορετική, παραποιημένη πραγματικότητα.
Καλή σου νύχτα.