Η Τραγωδία της Εκδίκησης

Και επειδή αυτό το παρασκευοσαββατοκυριακοδεύτερο ήταν γεμάτο ωραία πράγματα,θα σας πω λίγα λόγια και για μία άλλη παράσταση που είδα,αυτή τη φορά στο Εθνικό.
''Τίτος Ανδρόνικος'' του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ.
Ο στρατηγός Τίτος Ανδρόνικος επιστρέφει θριαμβευτής στη Ρώμη, μετά την εκστρατεία που έκανε ενάντια στους Γότθους.Μαζί του φέρνει ως λάφυρο και τη βασίλισσα των Γότθων,Ταμόρα.Ο Τίτος,για να εκδικηθεί το θάνατο των δικών του παιδιών,αποφασίζει να θυσιάσει τον πρωτότοκο γιό της βασίλισσας.Και έτσι ξεκινά ένας ατέλειωτος κύκλος βίας.
Εξουσία,διαστροφή,αίμα,οργή και δίψα για εκδίκηση.Ακραία ανθρώπινα ένστικτα που δείχνουν να ταιριάζουν απόλυτα με τη βία που δέχεται ή ασκεί ο καθένας μας σήμερα.
Πρόκειται για έργο της νεανικής περιόδου του Σαίξπηρ,το οποίο έχει χαρακτηριστεί ως το πιο χαρακτηριστικό δείγμα της «τραγωδίας της εκδίκησης».
Καθηλωτική παράσταση.
Φοβερό το έργο του Σαίξπηρ,πολύ καλοί ηθοποιοί,ευρηματική και τολμηρή σκηνοθεσία από την Άντζελα Μπρούσκου.Από τις λίγες θεατρικές παραστάσεις που με έχουν ενθουσιάσει ever.
Η ένταση που ένιωσα από την αρχή του έργου κράτησε μέχρι το τέλος του.Μην το χάσετε.

Τίτος: Αφού ούτε στη γη ούτε στην κόλαση υπάρχει δίκιο,θα ικετέψουμε τον ουρανό και όλους τους θεούς να στείλουν τη θεά Εκδίκηση.

Περισσότερες πληροφορίες:
http://www.n-t.gr/el/events/titos_andronikos/